Nasz organizm do prawidłowego funkcjonowania wymaga określonych substancji odżywczych w odpowiednim stężeniu. Stężenie to jest zależne od tego, czy jesteśmy zdrowi, czy też chorujemy. W drugim przypadku jego powrót do pierwotnego stanu (lub dopasowanie go do obecnych potrzeb pacjenta) jest niezwykle ważne dla polepszenia jego samopoczucia i wspomagania leczenia. Dziedzina medycyny skupiająca się na takich działaniach to medycyna ortomolekularna. Na czym jednak one polegają? Co konkretnie określa się tym mianem?
Historia medycyny ortomolekularnej
Źródeł medycyny ortomolekularnej powinniśmy szukać w pracach doktora Linusa Paulinga – dwukrotnego laureata Nagrody Nobla. Na bazie swoich badań, naukowiec doszedł do wniosku, że w organizmie chorych zmienia się poziom kluczowych dla jego funkcjonowania składników. Według Paulinga, by wrócić do pełni sił pacjent musi uzupełnić te niedobory. Medycyna ortomolekularna koncentruje się na badaniu oddziaływania na siebie poszczególnych substancji odżywczych oraz ich znaczenia dla naszego zdrowia, a także procesach ich przyswajania przez organizm.
Medycyna ortomolekularna – wymieniamy najważniejsze substancje
Które jednak składniki są z punktu widzenia medycyny ortomolekularnej szczególnie ważne? Oczywiście te, które mają kluczowe znaczenie dla poprawnego funkcjonowania naszego organizmu. Są to przede wszystkim pierwiastki, śladowe witaminy, minerały zdrowe tłuszcze, wszelkiego rodzaju substancje dostarczane wraz z pokarmami roślinnymi, pro i prebiotyki, złożone węglowodany, aminokwasy oraz enzymy proteolityczne. Spośród tych substancji pokarmowych najważniejsze są te, których ludzki organizm nie syntetyzuje sam.